او همزمان با تحصیل علم، به کار در بازار تهران مشغول بود. پس از انقلاب در سازمان تربیت بدنی و بعد از آن به آموزش پرورش منتقل شد. ابراهیم همچون معلمی فداکار به تربیت فرزندان این مرز وبوم مشغول شد. اهل ورزش بود. با ورزش پهلوانی یعنی ورزش باستانی شروع کرد. در والیبال و کشتی بینظیر بود. هرگز در هیچ میدانی پا پس نکشید و مردانه میایستاد. مردانگی او را میتوان در ارتفاعات سر به فلک کشیده بازی دراز و گیلان غرب تا دشتهای سوزان جنوب مشاهده کرد. حماسههای او در این مناطق هنوز در اذهان یاران قدیمی جنگ تداعی میکند.
دروالفجر مقدماتی پنج روز به همراه رزمندگان گردان کمیل و حنظله در کانالهای فکه مقاومت کردند، اما تسلیم نشدند. سرانجام در 22 بهمن سال 61 بعد از فرستادن رزمندگان باقی مانده به عقب، تنهایتنها با خدا همراه شد. دیگر کسی او را ندید. او همیشه از خدا میخواست گمنام بماند، زیرا گمنامی صفت یاران خداست. خدا هم دعایش را مستجاب کرد. شهید هادی سالهاست که گمنام وغریب در فکه مانده تا خورشیدی باشد برای راهیان نور.
به مناسبت پنجاه و هشتمین سالروز ولادت شهید جاویدالاثر ابراهیم هادی، حرکتی خودجوش توسط خانه شهید مرکز فرهنگی گلزار شهدا و همراهی دوستان و همرزمان این شهید در گلزار شهدای تهران انجام میشود.
مراسم جشن تولد شهید هادی در سال گذشته
سیدامیر حاجاحمدی، از دوستان شهید، در این مراسم که از ساعت 11:30 برگزار میشود، به مدیحهسرایی میپردازد و حاضران در ادامه مزار یابود وی را گلباران و عطرافشانی میکنند.